miércoles, 19 de agosto de 2009

MILONGA SI, PERO.... ¿ CAMPERA O CIUDADANA?

Dibujo de Richard


Si visitais su casa vereis mas -tan buenos como este-.

MUY RECOMENDABLE.


MILONGA CAMPERA
El origen de la milonga (milonga campera) es incierto y discutido. Se sabe, sin embargo, que contiene elementos
afro en su constitución rítmica e influencias de danzas criollas y europeas llegadas al Río de la Plata (Buenos Aires y Montevideo) a través de varias vías, principalmente de Perú, España, Brasil y Cuba. Se daba en aquella época el fenómeno que se conoce como “de ida y vuelta” ya que los géneros viajaban de América a Europa y viceversa sufriendo transformaciones y adaptaciones en cada región.
Tiene semejanzas con otros ritmos como la
chamarrita, el choro, el candombe y la habanera. Se presume que aportó elementos al tango, que luego tomo la forma original de la milonga como subgénero propio.



MILONGA CIUDADANA
La milonga ciudadana apareció como un subgénero tardío de la milonga, al ser creada en 1931 por Sebastián Piana (música) y Homero Manzi (letra) con "Milonga sentimental".

Es más ligera que la milonga campera.



"La milonga es el género folclórico vivo por excelencia en mi tierra(...)se trata de un ritmo que recibe influencias afro y por cierto, proviene también como una buena parte del folclore nuestro, del folclore del sur de España, el folclore andaluz. Pero comprende una vasta zona del cono sur, la pampa argentina y las praderas onduladas de la banda oriental." .
(
Alfredo Zitarrosa, entrevista radial, Madrid 1976)

ME GUSTAN LAS DOS. Pero claro yo soy catalán.....

FUENTE: Wikipedia
.

27 comentarios:

  1. ooohhhh, Groucho, que maco que és!!!

    La primera "la Campera", per mi és masa lenta, però també he de dir que m'agrada.

    Pero la segona, ooohhh, jo com a bona catalana, haig de dir que m'agradar moltíssim, aquesta la he ballat, bé, he fet el que he pogut, i és tot sentiment i passió...

    Recordo als meus pares, creec que més al meu pare que anomenava de tant en tant al Carlos Gardel i deia que li agradava molt.

    Gràcies per aquest post, m'has fet passar un bon i petit moment.

    Ballem una milonga??

    jajajjjaa, això que tal ho portes??

    ResponderEliminar
  2. Las ilustraciones son estupendas. De ese género no conozco absolutamente nada. Bueno, ahora que me acuerdo, conozco ESTO.

    ResponderEliminar
  3. Tu post me trae recuerdos preciosos.
    Gracias.

    ResponderEliminar
  4. Bonito post y bonitas ilustraciones y el blog recomendado muy interesante .Eskerrik Asko !!

    ResponderEliminar
  5. Ritmo lento al son de una guitarra, leí en algún lugar... Me gusta, me encanta, me emociona, me deleito escuchando... me dan ganas de bailar...

    Oyes la guitarra? Con sus notas, mis besos... cuenta hasta donde tú quieras...

    ResponderEliminar
  6. Hola! Me recomendó tu blog Maracuyá y luego no te visité. Ahora estaba en el de Anabel y al ver el excelente dibujo de Richard, recordé la recomendación. No podía fallar, por quien me habló de vos y por el nombre que escogiste. Yo también soy "grouchomaníaco"
    Un abrazo

    ResponderEliminar
  7. la milonga nacio en los suburbios y en lugares "non sanctos" se bailaba entre hombres o con "mujeres de la vida". Despues como tuvo exito en Paris se hizo mas elegante y con orquestas importantes como la de Anibal Troilo o Fresedo...gracias por pasar por mi blog...espero que te guste....a mi me gusta el tuyo... amo Barcelona, cuando era chica tuve un novio que se radico alli....vos no sos...jajaja beso

    ResponderEliminar
  8. Ayyyyyy Grouchito!!! Me mataste!!!

    Las dos milongas resuenan en mi corazón, si a mí me gusta que suenen....mmmm y la milonguita ciudadana hace sonar las baldosas bajo los pies, pero no es fácil cortarse los tientos de un metejón, cuando están bien amarrados al palo del corazón...ay, me gusta, me gusta, me gusta!!!!

    Me gustan todas...El Firulete, Baldosa Floja, La Puñalada, qué sé yo, hay tantas!!!

    La ilustración de la Milonguita es muy buena, no? Esa expresión dice tanto del sentimiento de las mujeres del burdel. Gracias por traerla.

    Una entrada emocionante Groucho, un regalito que llena de color esta tarde invernal y gris.

    Besitos milongueros.

    ResponderEliminar
  9. Qué honor, alegría, emoción y mucho más me ha causado ver a una de mis mujeres en tu página!
    Un gracias pero de los bien grandes por la reconmendación y desde ya todos mis dibujos están a tu disposición.
    Muy acertado el tratamiento de este género musical, la milonga, tan entrañable para los argentinos.
    Un abrazo

    ResponderEliminar
  10. Muchas gracias por esta entrada, ya que la milonga es argentina, jejeje!!
    Personalmente me gustan todas!

    BESOTES QUERIDO AMIGO!


    Y muchas gracias por visitarme con tanto humor!!

    ResponderEliminar
  11. La milonga, parte de nuestra música. Un regalo maravilloso para los que gustamos de la buena música.


    MIL GRACIAS POR EL COMENTARIO!!

    ResponderEliminar
  12. Claudia Cardinale es hermosa, pero muy poca gente la recuerda.

    BESOS!

    ResponderEliminar
  13. VICKY. CUANDO QUIERAS NOS MARCAMOS UNA MILONGA Y DE PROPINA UN TANGO.
    BESOS.

    ResponderEliminar
  14. MENDA, ¿TE PARECE POCO LO QUE CONOCES?
    BESOS.

    ResponderEliminar
  15. NEUROSCOPETRIX, LOS BUENOS RECUERDOS SON SIEMPRE BIENVENIDOS.
    BESAZO.

    ResponderEliminar
  16. NANDO,RICHARD ES UN GRAN DIBUJANTE, A MI ME ENCANTA.
    SALUD.

    ResponderEliminar
  17. BORRAESO, BAILAREMOS DONDE, CUANDO Y COMO QUIERAS...
    VOY CONTANDO NOTAS Y BESOS...
    1, 2, 3, 4, 5....... 101, 102, STOP. VOY A BEBER AGUA TENGO LA GARGANTA SECA... 103, 104....

    ResponderEliminar
  18. MARCELO, ¡¡QUE MUJER MARA!!
    TE AGRADEZCO LA VISITA, VISITA QUE DEVOLVERE CON GRAN PLACER.
    NO CAIGO EN QUE BLOG ES EL DE ANABEL.. RECUERDAMELO GRACIAS.
    EL DIBUJO DE RICHARD, PROFUNDO, ESA MIRADA SE CLAVA.
    SER GROUCHOMANIACO ES UNA SEÑA DE IDENTIDAD, FELICIDADES.
    SALUD.

    ResponderEliminar
  19. GIANNA, MUCHAS COSAS BUENAS NACEN EN SUBURBIOS Y ARRABALES. LUEGO LAS DESCUBREN LOS DE SIEMPRE Y LAS DESNATURALIZAN Y LAS HACEN SUYAS, CON EL TANGO Y LA MILONGA NO LO CONSIGUIERON DEL TODO.
    BESOS.

    ResponderEliminar
  20. MARACUYA, TE LA DEDICO ENTERITA. VA PARA TI.
    EL DIBUJO DE RICHARD, ¿COMO SE DICE COJONUDO EN ARGENTINA?
    BESOS.

    ResponderEliminar
  21. RICHARD, EL HONOR ES EL QUE ME HACES DEJANDOME USAR TUS DIBUJOS.
    ¿QUE TAMAÑO TIENEN LOS ORIGINALES?
    SEGUIRE UTILIZANDOLOS, INCLUSO ABUSARE.
    GRACIAS.
    SALUD.

    ResponderEliminar
  22. FABRITZIO, ENCANTADO DE RECIBIRTE EN MI CASA, ME ENCANTA TU SALUDO.
    TENGO UN AMIGO ARGENTINO QUE TAMBIEN ME ENVIA BESOTES DE VEZ EN CUANDO, SE LLAMA STANLEY, SI LO VES DALE UN FUERTE ABRAZO, OTRO PARA TI.

    ResponderEliminar
  23. STANLEY, CLAUDIA LLENO MUCHAS DE MIS FANTASIAS EROTICAS DE ADOLESCENTE, ¡QUE MAYOR ME ESTOY HACIENDO!
    BESOTES QUERIDO AMIGO.

    ResponderEliminar
  24. Gracias por la dedicatoria Groucho!!!

    Es que no sé si entiendo bien el significado de "cojonudo" allí...si es como pienso, aquí podría ser "de primera", "de diez".

    Besos

    ResponderEliminar
  25. Si veo mis dibujos acá, no lo considero un abuso, sino un muy buen uso, para agradecer.

    El tamaño de estas láminas es 16 x 22.

    Un abrazo

    ResponderEliminar
  26. MARACUYA, AQUI CUANDO ALGO NOS GUSTA MUCHO ES COJONUDO, SIN EMBARGO CUANDO ALGO NO NOS GUSTA NADA ES UN COÑAZO. SOMOS ASI DE MACHISTAS, POR SUERTE CADA VEZ MENOS, PERO QUEDA REFLEJADO EN EL LENGUAJE DIARIO.
    BESOS DE DIEZ O DE PRIMERA (COJONUDOS)

    ResponderEliminar